De juiste keepers technieken aanleren hoe doe je dat?

We proberen jullie hier op onze blog zoveel mogelijk advies te geven om te werken aan je persoonlijkheid, maar ook hoe je technisch een betere doelman kan worden. Zo hebben we onder meer al een artikel geschreven over je vangtechniek, maar het belangrijkste is om zo snel mogelijk de correcte basis aan te leren, want hoe ouder je wordt hoe moeilijker het ook weer zal zijn om foute dingen af te leren. Maar wat is de correcte keepers techniek?

Laat ons beginnen met wat is ‘correct’?

De letterlijke woordenboekdefinitie van ‘correct (als bijvoeglijk naamwoord) is als volgt: ‘Zonder fouten‘.

Dus, als we het over de techniek van een doelman hebben, wat kunnen we dan uit deze definitie halen?

Wel, als iets dat correct is ‘zonder fouten’ is, dan bestaat er niet zoiets als een ‘correcte’ keepers techniek, want je hoeft geen gedefinieerde techniek te hebben om zonder fouten te kunnen keepen. Nu dat is in zeer eenvoudige bewoordingen gezegd en keepen is niet eenvoudig. Met andere woorden, als de gekozen methode om een redding te maken betekent dat de bal uit het net blijft, dan is de techniek in zekere zin correct niet?

Let op want wat we hier bespreken als “de juiste keepers technieken” is misschien anders in uw land. Elk land heeft een manier van spelen waar ook de techniek van de keepers op afgestemd is en dus per land kan verschillen! Toch zullen de basisprincipes hetzelfde zijn, maar wat wordt verwacht/’aanvaardbaar’ is van uitvoering zou anders kunnen zijn per land.

Omdat we uiteraard moeilijk elke keepers technieken per land kunnen uitleggen gaan we ons baseren op deze van de FIFA. Deze organisatie staat toch boven alle landen en zou een algemene keepers handleiding hebben. Toch zal je merken dat er enkele technieken voor verwarring en discussie kunnen zorgen.

De stap of beweging die je maakt net voor je een bal moet vangen.

Net voor je een speler ziet aanleggen om op doel te trappen maak je een lichte sprong voorwaarts op de tippen van beide voeten. Op deze manier kan je snel schakelen om elke kant op te gaan. Je kan bij een slechte controle veel sneller vertrekken om de bal te onderscheppen nog voor de speler opnieuw de kans krijgt, je kan meteen afduwen om een mooie redding te maken of je kan sneller en met meer kracht omhoog springen om die bal net onder de lat uit te tikken. Nu tot zo ver onze persoonlijke mening over de sprong.

De ‘sprong’ heeft al een hoop discussie veroorzaakt in de keepers gemeenschap. Velen vinden dat het de reactietijd voor een schot verkort, en verder een onevenwicht in momentum creëert voor de keeper bij de landing, wat gevolgen heeft voor het vermogen van de keeper om naar voren te bewegen bij een redding.

We kunnen dus nu al zien dat zelfs in het letterlijke keepers handboek, gemaakt door de FIFA, veel keepers en coaches het niet eens zijn met de vermelde techniek.

Wat zegt de handleiding van de FIFA over de duiktechniek?

Zoals net bij de sprong geven we ook nu weer eerst onze mening over hoe wij onze keepers dit aanleren. In de gebruikelijke methode wordt de keeper aangeleerd om bij ballen die vrij dichtbij het lichaam komen met beide armen gebogen naar de bal toe te gaan en bij ballen die verder gespeeld worden de onderste arm door te strekken. In mijn visie werkt de keeper altijd vanuit de onderste arm en strekt hij deze altijd door, dus ook bij schoten die dichterbij het lichaam komen. De bovenste arm kan dan op het laatst worden bijgesloten. Het voordeel hiervan is dat wanneer de onderste arm gestrekt naar voren wordt gebracht, de rest van het lichaam vanzelf meegaat en de keeper de bal dus altijd zal insnijden en aanvallen en hij de ruimte onder zich altijd dicht gemaakt. Bij ballen waar een onverwachte stuit in zit heeft de keeper ook altijd nog de mogelijkheid om te corrigeren met de bovenste arm. Ballen die langzamer zijn kan de keeper met beide gestrekte armen aanvallen.

Hoeveel variatie kunnen we in de keepers technieken ‘toestaan’?

Om te begrijpen waarom keepers überhaupt een ‘techniek’ nodig hebben, moeten we bespreken hoe ver van de ‘norm’ een techniek mag afwijken.

Als een jonge keeper (we hebben het hier over kindervoetbal) de ‘Kasper Schmeichel’ techniek zou gebruiken, dan is dat een acceptabele techniek die gebruikt wordt om een specifiek resultaat te bereiken, in dit geval is dat het vangen van de bal tussen de borst en de bovenkant van het hoofd. Dit is een VARIATIE van een techniek. Indien correct uitgevoerd, is er niets dat erop wijst dat de redding niet gemaakt zal worden.

Maar als een jonge keeper een redding maakt, maar met zijn lichaam veel te veel achteruit valt terwijl hij de redding maakt, en uiteindelijk de bal vangt met een gebogen rug, dan is dit gewoon een INCORRECTE techniek. Waarom? Omdat deze eigenschap onvermijdelijk zal leiden tot een ander en ongewenst resultaat, omdat schoten sneller en harder worden naarmate de keeper door de leeftijdsgroepen gaat en je met deze techniek niet de maximumcapaciteit of reikwijdte van je lichaam benut.

Dus, in hoeverre moet techniek “gestandaardiseerd” zijn?

We hebben vastgesteld dat er variatie in een techniek kan zijn, maar deze variatie moet leiden tot wenselijke resultaten in alle omstandigheden van het gebruik ervan. Met andere woorden, we willen technieken onderwijzen en zien dat de kans op het maken van fouten wordt geminimaliseerd.

In dat geval, willen we een basis keepers technieken hebben, en hebben we die al? Nu, misschien niet, want zelfs de eerste twee bladzijden van de FIFA-keepers handleiding komen erg subjectief over en dat is nog wel van het wereldvoetbal orgaan. We moeten dus iets specifieker zijn als we het hebben over een gestandaardiseerde technische basis. We moeten bijvoorbeeld rekening houden met het land van die keeper, en met de eisen die aan hem worden gesteld.

Samenvattend…

De handelingen van een techniek moeten hetzelfde blijven en elke keeper zal deze hebben (het idee om in te stappen alvorens te kunnen afduwen om duik te maken, het idee om het lichaamsgewicht naar voren te verplaatsen, etc.). Hieraan valt niet te ontkomen. Je kunt een goede redding maken met een slechte techniek, maar als die techniek consequent wordt gebruikt, dan tart je in feite het lot en zal je vroeg of laat één en zelfs meerdere doelpunten tegen krijgen die vermeden hadden kunnen worden met de juiste technische handelingen.

Bijvoorbeeld: De bovenste hand…

We kunnen het voorbeeld nemen van de reddingen met de bovenste hand. Mechanisch gezien (als in de manier waarop het lichaam fysiek beweegt), zouden schoten in het bovenste derde van het doel van een afstand moeten worden aangevallen met de bovenste hand om verschillende redenen. Je kunt echter een keeper vinden die een geweldige afsprong heeft, en in dezelfde tijd de bovenhoek kan bereiken met de onderste hand.

Toch is het onvermijdelijk dat als hij of zij met de bovenste hand zouden gaan, deze een betere kans zouden hebben om de bal uit het doel te houden (in bepaalde/meeste omstandigheden). Dus die ene keer dat ze de bal niet uit hun doel kunnen houden omdat de bal net iets sneller is of iets meer gekruld was, zal hun techniek bekritiseerd worden. Dit omdat ze meer kans zouden gehad hebben wanneer ze met hun bovenste hand naar de bal zouden gegaan zijn.

Toch moeten we keepers duidelijk maken dat er niet wordt verwacht dat ze elk schot redden en dat ze fouten mogen maken, natuurlijk mogen ze dat we zijn allemaal mensen! Iedereen maakt fouten enkel is het zo dat het bij een doelman voor 90% vertaald wordt in een tegendoelpunt. Toch is het denk ik belangrijk dat de keepers technieken onder de loep worden genomen, want dat is in wezen wat training is, voor elke speler of keeper ter wereld. We trainen om onze basis technieken beter te maken en om deze zo te optimaliseren dat we er in wedstrijden niet meer over moeten nadenken, maar als het ware gewoon gaan uitvoeren.

HOWEVER:

Men kan stellen dat wanneer men professioneel wordt, technische keuzes minder relevant zijn in vergelijking met tactische keuzes en mentale weerbaarheid. In het professionele spel draait veel keepen nu om het voorkomen om überhaupt een redding te moeten maken. Technische vaardigheid kan worden gezien als de ruggengraat van het voetbal skelet van een keeper, maar het is ook echt het laatste redmiddel als het gaat om het maken van een redding. Zoals ze zeggen, als je jezelf niet in de positie brengt om een redding te maken, dan zul je hem ook niet maken.

Je kan met een kleine groep werken, maar als je hun dan niet wijst op de juiste techniek dan heeft het natuurlijk weinig van belang. Leg daarom zeker de nadruk in kleine groepen op het toepassen van de correcte keepers technieken, want wat werkt voor kinderen, werkt misschien niet als we door de leeftijdsgroepen gaan, vanwege de verschillende omgevingen (type schot, vaardigheid van de speler, kracht van het schot, tempo van de spelers etc.) waarin een keeper zal spelen.

Nou, ja, die is er. Het is de natuurlijke keuze die je lichaam de beste kans geeft om een redding te maken. Dat wil niet zeggen dat keepers die niet de juiste technische keuze maken en toch een redding maken ‘geluk’ hebben, maar dan zullen ze vaak geholpen zijn door een andere omstandigheid die vroeg of laat eens niet zal mee zitten en daardoor een vermijdbaar doelpunt toch gemaakt zal worden.

Prostar Goalkeeping

Als je op zoek bent naar een uitzonderlijk merk keepershandschoenen, dan moet je bij Prostar Goalkeeping zijn. Waarom? Dit gespecialiseerde merk is een meester in het produceren van keepershandschoenen die niets minder dan verbluffend zijn.

Wij maken je

Secure 01

Identity 02

Fingerprint 03

ID 04

Golden Touch 05

Menu